راهبرد نجات اقتصاد ایران

این سومین باری است که در مورد زیان تعطیلی 50 روز کاری از تقویم سالیانه کاری ایران می نویسم . اما هر بار بعد از مدتی شیاطین جمع می شوند دوباره یک لایحه یا طرح ناپخته را روی میز می گذارند تا به مردم نمایش بدهند ما کاری انجام دادیم؟

شما اگر راست می گویید یک لایحه یا طرح انقلابی برای ساختن درست کردن بهبود شرایط کار روی میز بگذارید ؟ چرا نمی گذارید شاید ماموریت دارید تا اقتصاد کشور بیشتر از این نابود کنید.

با داشتن این همه مشکلات عجیب است که دولت و مجلس مرتب روی تعطیل کردن بیشتر روی امتیاز دهی بیشتر وقت می گذارند.

نگاهی به سخنان معاون پارلمانی رئیس جمهوری جناب اقای سید محمد حسینی در روزنامه همشهری مشخص می شود که این لایحه چقدر کارشناسی شده است.:نمایندگان به این جمع‌بندی رسیدند که پنجشنبه‌ها به‌طور کامل تعطیل شود؛ چراکه هم مطابق عرف کشور ماست و هم‌اکنون نیز عملا پنجشنبه‌ها نیمه‌تعطیل است و از سوی دیگر روز شنبه یک روز جدی کاری برای ایرانیان به‌حساب می آید.

اصلا اقای حسینی شما با داشتن کارشناسی معارف اسلامی و علوم سیاسی از دانشگاه امام صادق و دکترای فقه و حقوق اسلامی چقدر صلاحیت دارید که در مورد تبعات اقتصادی چنین لایحه بزرگ با تبعات عظیم اقتصادی برای کشور اظهار نظر کنید؟

مگر به یاد ندارید که تعطیلی پنج شنبه های مدارس چه زیان عظیمی به کشور وارد کرد از جمله بیسوادی عمومی و رها شدن دانش آموزان به خیابانها؟

حالا باقی کشور را هم تعطیل کنید یعنی یک ششم روزهای کاری در سال از تقویم حذف کنید چه می شود خیلی ساده است چه می شود؟

اول GDP ایران با کاهش 50 میلیارد دلاری مواجه خواهد شد.

این ساده نگری است که این تعطیلی به ادارات خلاصه و متوقف خواهد شد خیر اولین بخش کشور بعد از دولت شرکت های دولتی و بانک ها هم تعطیل خواهند کرد بعد هم بخش خصوصی بخصوص شرکت های بزرگ شروع به راه انداختن موج تعطیلی خواهند کرد.

بعد بخش کارگری کشور شروع به تظاهرات و درخواست تعطیلی را روی میز خواهد گذاشت اصلا در سالهای اخیر هر نوع افزایش یا کاهش در حقوق و مزایا دو بخش دولتی کارمندی و کارگری باب شده است بلافاصله الحاق یک امتیاز برای بخش دولتی بخش خصوصی را به تکاپو خواهد انداخت؟

تظاهرات و اعتصابهای سال 1401 برای افزایش حقوق 56 درصدی یادتان رفت.

خروج یک روز کاری در ایران به منزله یک تیر خلاص و آخرین میخ تابوت بر اقتصاد تحت تحریم خواهد بود؟

چه کسی فاجعه آن را به عهده خواهد گرفت .

آقای حسینی آیا قادرید یک چک تضمینی به مبلغ 500 همت تومان برای این لایحه روی میز بگذارید.

اصلا ضرر زیان بخش خصوصی را چه کسی خواهد داد؟

آقای حسینی خدا وکیلی چقدر تخصص چقدر پشتوانه علمی فرهنگی پشت این درخواست شما وجود دارد ؟

اگر بگوییم هیچ بیهوده سخن نگفته ایم . همه تعطیل کردند اصلا پنج شنبه ها در تهران تعطیل است هیچ مشکلی پیش نیامده .

پاسخ کارشناسی شده است.

قبلا هم گفته بودم سابقه تعطیلی غیر از روز جمعه و دو روز تعطیلی در کشورهای مسلمان قبلا هم در کشورهای همسایه بکار گرفته شدند متاسفانه طرح ها موفق نبودند.

مردم همراهی نکردند و روزهای جمعه هرگز روز کاری نشدند؟

منظور دولتها بیشتر نمایش همراهی با غرب بود در حالیکه مردم مسلمان کماکان جمعه را تعطیل می دانستند و مغازه ها روز کاری جمعه را رعایت نکردند .

حتی فشار باید هم گره گشا نشد.

شروع تعطیلی ساده  است اما پس از شکست بازگشت به وضع قبل غیر ممکن یا بسیار سخت خواهد بود. 

متاسفانه مجلس هم در چنین مواقعی بیشتر تسلیم جو زدگی می شود.

اصلا بگوییم این طرح خوب اما در جنگ اقتصادی به ضرر کشور است چه باید کرد .

نکته قابل تامل این است که چرا دولت بسیار عجله دارد تا این طرح به تصویب برساند.

مشکلات زیادی وجود دارد اولین آنها کمبود بودجه است آقایان می خواهند از این طریق مقداری از هزینه ها بکاهند .

دوم آقایان از مواهب حقوقهای دویست میلیونی بهرمند هستند می خواهند دو روز در هفته از امکانات ویلاهای ریاست جمهوری و دولتی در شمال کشور و جنوب بهرمند باشند به هرحال گرفتن امتیاز دو روز ویلا برای اصحاب ریاست جمهوری کار ساده ای است گاه ویلا مجانی با غذای مجانی به خرج ملت؟

سوم اینکه دولت در صدد ایجاد نوعی روحیه رسیدن به رفاه را در بین کارکنان دولت فراهم کند که با این تعطیلی قسمتی ازآن فراهم می شود.

غافل آنکه با تعطیلی پنج شنبه ها حتی وصول مالیات هم به مشکل خواهد خورد و بخش خصوصی خواهد گفت که یک روز کاری از دست رفت.

موضوع مغفول در ایران اینجاست دو روز تعطیلی در غرب منوط به مقدمات و تلاش های از راه دور همینطور آموزش ضمن خدمت می باشد.

 

وگرنه کل تعطیلات کشور های اروپایی در سال کمتر از ده روز است برای سال نو حداکثر سه تا چهار روز و روز ملی یک روز در کل برای مراسم مذهبی مانند وفات و مناسبات مذهبی تعطیلی ندارند.

نه مانند ایران که هم اکنون از سیصد شصت پنج روز سال عملا 165 روز یعنی نصف سال تعطیل است.

حدود یک ماه در عمل برای نوروز کشور تعطیل است 27 روز هم تعطیلات رسمی است ده روز هم به عنوان بین التعطیلی خود به خود وجود دارد 

یک روز نیم تعطیلی آخر هفته هم 78 روز می شود تازه ریزش باران سنگین یا برف سنگین و آلودگی هوا هم در این نصف سال محاسبه نشده که هرسال جندین تعطیلی ناخواسته را روی میز می گذارد.

تقویم کاری در شرکت های تولیدی که باید محصول در راس تاریخ تحویل دهند نشان از محدودیت زیادی دارد؟

تازه همه اینها را اضافه کنید به 30 روز مرخصی با حقوق پرسنل متوجه خواهید شد که چقدر هم اکنون واحدهای بخش خصوصی در فشار هستند.

حالا این نصف سال کار را هم شما برای تفریح خودتان نابود کنید تا بطور کامل یک کشور ورشکسته را روی میز بگذارید.